dhe kur gjimnazi mbaron....

Kemi pare qe ne forumin tone jane regjistruar edhe ish nxenes te shkolles sone qe tashme frekuentojne universitetin.Jemi shume te kenaqur per kete gje dhe ne emer te komunitetit te forumit i falenderojme per interesin qe vazhdojne te tregojne per aktivitetet e shkolles.Ftojme dhe nxenes te tjere te regjistrohen dhe pse jo te gjithe te japin mendimet e tyre rreth ceshtjeve te ndryshme. Por sidomos jemi shume te interesuar te dime nga ata eksperienca per universitetet.Sa shume u ka sherbyer Shkolla Jopublike Nr1 per te ecur perpara??? presim pergjigjet tuaja...

dhe kur gjimnazi mbaron...
mund te thm qe do realizohet nje pjes e enderrave...
ato momente te mbrekullueshme dhe plot jete qe kemi kaluar me shoqerin nuk kane te krahasuar...
shkoll me baza te forta...
shume e veshtire per tu menduar se si do jete jeta larg shtepis sone te dyte..frika eshte e madhe...
do me mungoj shume shoqeria dhe mesuesit e paperseriteshem...
se di do jete thjesht gjithcka ndryshe...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

dhe kur gjimnazi do te mbaroje?

hey. Je atje? Nuk e di pse po te shkruaj ty por ndjej nevojen te te flas. Ndjej nevojen ... si te thuash, hmm... ah po te rrefehem. Kisha kohe qe nuk e kisha thene apo degjuar kete fjale. Bile tani gati gati me tingellon si e panjohur kjo fjale. Duket sikur kurre nuk kam gjetur prehje ne hijen e saj, duke u dridhur (jo nga i ftohti) gjithe naten.
Dhe ja pra tani jam ketu, e lodhur, me koken qe me rendon plumb mbi shpatulla, duke te thirrur ty per te bashkebiseduar.
Thone, kur ti i flet Zotit quhet lutje, kur Zoti te flet ty, skizofreni.
Gjithe jeten jam perpjekur te flas atehere kur duhet dhe te hesht kur zeri im ka qene i tepert, por fatkeqesisht kam harruar te ndjej cdo gje qe degjoj.
nje hap me ndan,nje hap qe mbart ne vete pasigurine...
ka kater vjet qe shumicen e degeve te mundshme i kam menduar dhe perfundova tek ajo qe besoja me pak.ndodh me shume bashkemoshatare!
sot me dore te dredhur plotesova formularin A1!
por me shoqeronte krenaria me te cilat kam kaluar 12 vjet shkolle!
me kuptoni,nuk u ndjeva e rritur!ndjeja deshiren te kisha dhe nje vit tjeter,sepse vjet me dukej nje shqetesim i njerezve te dobet!kuptoj se kam menduar shume ceket!
edhe kur filluam perseritjen e matematikes i peshperita shoqes:Dua te jem ne vit te trete!
libri i letersise se vitit te trete me solli mbas ne kohe.doja s'doja ktheva dhe njehere kujtesen nje vit para.dhe jo vetem nepermjet mesimeve,por komenteve qe kishte bere profesore Luli me stilolapsin qe fshihet me alkool dhe shkrimeve te vogla,ndonjehere dhe te zhgaravitura me shokun e bankes,apo tentativat per te nxjerre firmen time te re.
por dicka kujtova"eshte vertet e bukur te shoqerosh nje shok per miliona milje ashtu si eshte e pashmangshme qe nje dite rruget tuaja do te ndahen."
jeta eshte nje rruge ku te shoqerojne udhetare te ndryshem.kaq ishte rruga qe u caktua te benim se bashku;ku i dihet me vone ndoshta rruget tona ribashkohen!

(do te vazhdoj here tjeter)

[b]hey Iva!
Vertete e kendshme ajo cfare kishe shkruar. Nese nuk do ta lexoja
kete teme do ta kisha permbledhe me pak fjale:
Thjeshte nje pervoje,qe nuk eshte aspak e vogel.Mbresat e pervojes eshte pak ti numerosh:ato duhet ti krahasosh dhe per me teper ti perdoresh ne te ardhmen. Pasi ne fund te fundit jemi ne ata qe e krijojme ate e askush tjeter. Besimi ne vetvete dh ne ate cfare kemi mesuar eshte kusht i domosdoshem per nismat e medha.
Por pasi lexova ate cka shkruat me larte mund te them: Me vjen keq qe po mbaron. Ia kemi kaluar mire, pavarsisht grindjeve. kemi qeshur, kemi qare, kemi perjetuar emocione te forta, qe ne nje fare menyre i kemi ndare me njeri tjetrin

I. e bukur cfare kishe shkruajtur por meso te vendosesh thonjezat.
Me erdhi te qeshja, jo me teper prej menyres se pafytyre se si kishe paraqitur si tenden nje pjese qe s’te perket ( pervec mesit –disnivel ne stil, redaktim i keq) se sa prej ‘permallimit’ patetik qe pluskon se fundmi ne ate klase –tonen. Te shtirur ne syte e te tjereve, me maska te cjerra mes nesh, kjo shkolle s’ka per te patur me te tille mature.
Ajo klase eshte vertete interesante, prej pak gjerave habitesh aty. E pamundur te mos tjetersohesh –forcohesh, humbet –mes tyre. Ka individ model korrektesie (M), kreativiteti (A), dashamiresie (ED), tipa te qete e jashte mase te afte (EB) –i shoh dhe s’mund vecse ti admiroj. Sikurse te tjere qe s’me lene kurrefare mbrese.
Malli s’do me marri, meri s’do t’u mbaj, kujtime pak do me mbeten.
Jam argetuar dhe njekohesisht konsumuar. Kam shkembyer pak dhe nuk jam modeluar ‘per dashuri te tyre’.

Ata qe vleresoj jane njerez me te cilet do te kisha vendosur mardhenie ne cfaredolloj rrethanash njohjeje. Do te doja ti takoja shoket e mi (te pakte dhe jo vetem prej v. IV) edhe kur bankat e sotme do ti kemi te huaja –jo per nostalgji por per te bashkepunuar.

eris shkruajti:I. e bukur cfare kishe shkruajtur por meso te vendosesh thonjezat.
.

e madhe fare kjo!dhe te dini se deri me sivjet kam qene une ajo qe kontrolloja hartimet e esse-te e saj per gabimet ortografike!huhu!ti e di shume mire zonjush se kush jam une dhe kush ti persa i perket kesaj pune!kaq shpejt e ke harruar?

ma va!apo jo?:P

Kam qeshur, kam qeshur shume. Une ende pyes pa me te voglen ‘pendese’: “kjo shkruhet me ë ne fund?” – por ti…. Ti merje esset e mia per te ditur cfare une shkruaja Iva. (“deri me sivjet”….oh, atehere, ne poken kur kemi qene shoqe per koke –ma va) Te kujtohet kur mu -lute- te te beja esene mbi Orestin, sepse nuk doje te te prishej nota? Kjo je ti! Po kur printoje nga forumet projektet e letersise? Kjo je ti! Ej, po novela e kopjuar ne vit te pare? Kjo je ti! Sa keq… asnjehere s’ia mesove kuptimin korrektesise.
E shof qe s’po ben dot ndryshe, degradon tek ‘ti e une’ cdo teme ku hyn. Ajo cfare the nuk ndryshon faktin qe ke kopjuar! –kur ta thashe ne klase reagimi jot i vetem ishte ‘duhet ta thoje ketu?’ –ti e di, nuk e mohove.
E prape se prape kjo mbetesh ti.

e dashur Eris!

ate e them me plot goje se nuk di te bej esse dhe nuk orvatem te them se meritoj shume ne esse e hartime se fundi i fundit eshte me ta dhene dhe jo me tu perpjekur...ke shembuj ne klase plot.
nuk e mohoj qe me ke ndihmuar ne esse-dhe te falenderoj.por me shume vleresoj veten qe nuk mundja dhe kerkoja ndihme(edhe lutesha-pse jo?)sesa dikush si ti qe mundesh per te arritur ne esse por nuk e mesoje dhe sesi shpetove nga 4 qe tu vu ne rregjister?!! .

por sa per ate qe te thashe ne klase 'pse duhej ta thoje ketu!' ishte per thonjezat sepse ty ste takon te korrigjosh c'shkruaj une.

novela ime,ne vit te pare ishte dicka e shkruar nga une perdite,dhe me shifje vet ne klase tek e shkruaja.nds projektet per folklorin dhe arkeologjine,perkatesisht ne vit te pare dhe te trete,kane qene me te miret ne shkolle sepse kam shfrytezuar biblioteken e gjyshit tim qe kam ne shtepi(i cili ka qene nje thesar jo vetem per Vloren por edhe me tej!mbaj mend se te kam ftuar njehere ta vizitoje!sa per ta ditur:ka mbaruar Histori&Arkeologji ne Firenze).

po ashtu edhe ai i biologjise sivjet (qe fundi i fundit e solla ne kohe!!!)dhe ketu duket korrektesia.

te gjithe bazohen diku!

seriozitetin e punes time e vleresojne mesuesit e mi.por ti je e keqe sepse akoma se kuptoj pse haesh kot kur je maturante dhe ke plot me cfare te merresh(aq me teper se vete ishe ajo qe erdhe dhe me the:'Iva,sa per forumin mos e vi shume re!se kam me tendence.jam thjesht arrogante!')
dhe une mendova se me kaq do e lije.

akoma se ke kuptuar perse cdo teme ku ke shkruar ti degradon ne zenka?

per mendimin tim kjo eshte teme mjaft interesante sepse ngjason shume me temen qe kam hapur vete qe ne fillim 'pas vitit te 4'

cdohere qe shkruan dicka kundra meje :ME NGRE VLERAT TEK TE TJERET.

Ciao tesoro!te puc

mot,kur gjimnazi te mbaroje per mua:
-kur te hedh syte nga dritarja e salles ku do jem duke marre leksionin do kerkoj diku me sy hekurat jeshile
-kush e di kush do te zevendesoje fytyrat e shokeve te mi?
-do te kerkoj edhe njehere te caj turmen e femijeve per te marre ne fund nje gje per te ngrene
-ne hyrjen e pranveres do te me mungoje shume(kete e them me shpirt)aroma e luleve te portokalles nen hijen e fresket
-si dhe ditet kur zbukuronim klasen,kur shkrepnim aparatin fotografik,kur luanim fiskulture ne oborrin e vogel kur kishte shume diell.
-kur binte zilja qe shpeshhere na shpetonte pa u pergjigjur edhe ne nje pyetje qe se dinim

jane detaje kaq te vegjel qe per shume duken te parendesishem,por mua keto do te me mbajne gjalle imazhin e shkolles,ne te cilen kalova 7 vitet me te rendesishme te jetes sime!sepse ishin vitet e femijerise dhe adoleshences qe cdogje shikohej nga dy sy qe shkelqenin perhere nga lotet e gezimit ose te merzitjes (qe me e shumta ishte: per marrjen e nje nente.)

vertet qe do te me pelqente shume te dija se cfare ndjejne ish maturantet e shkolles sone pas largimit per ne universitet.

me vjen keq te nderhyj ne gjera qe sme takojne, (dhe skam ndermend ta bej),por si moderatore e kesaj hapesire ndiej detyren t'ju kerkoj qe te pakten ne kete teme mos te shpaloseshin debate personale.Kjo teme u hap qe nxenesit qe tashme jane larguar ose ata qe ndodhen ende ne shkollen tone te shprehin opinionet e tyre te post-gjimnazit.Por sidomos eshte nje hapesire ku mund te pyesim ata qe nuk jane me ne shkollen tone rreth ceshtjeve qe na shqetesojne.Faleminderit per mirekuptimin!

Ne fund te viti te dyte, ndihesha aq e neveritur prej cfare ‘planifikonit’ te me benit (e perse?- sepse vendoste nje triumvirat imoralesh ne une ‘e liga’ meritoja apo jo?) sa mes percmimit e inatit ta ulerita: hipokrite! –dhe ti… hape goje vec per te thene ‘cdo te thote?’ – e shushatur (une), ishe apo beje. S’po me hiqje syte. Duhej ta perserisje pyetjen se dyti qe une te vija ne vete: kjo eshte!! Dhe ne cast dicka u tkurr brenda meje –zhgenjimi- nuk mund te sulmoja ty, qendroje para meje aq e mjere… dhe si per tu tallur une ‘e liga’ pata miresine te ta shpjegoja ty- modelit te hipokrizise. Per te qeshur, temerresisht absurde.
‘e dashur eris, tesoro & perralla…’- nuk e di ne te dukem, por te siguroj qe s’jam. Mjaft lote ke derdhur duke bredhur si histerike korridoreve per ‘fajin’ tim. Tek lexoja ato me larte, ishe prap ti e une sin e vit te dyte. Me li te kuptoj: ku qendron merita dhe krenaria net e pranuarit e deficencave?! E lem menjane Punen Tende ( e shperdoron kete peremer), per novelen…ok, sit e thuash ti, tek e fundit dy variante ishin: o e kishe perkthyer o qe ne moshen 14 vjecare ishe experte intimiteti –s’kuptoj pse zgjedh te dyten.
Une s’jam natyre arrogante, por di te behem kur nuk te vleresoj. Habitem kur shprehesh ‘Na ishin njehere dy shoqe…” –une ngelem ‘e liga’ dhe ti ‘hipokritja’.
Ti je cfare une quaj ‘njerez te vegjel’.
----------
S’po te komentoj rreshtat e tu, thate, sic ti ben me te mite, nuk ndjej nevojen ‘te shfajsohem’ dhe s’kam durim te te sqaroj me. Mund te te perballoj kur dhe si te dua, por ti per mua je vec konsum.
---------------------
Felissia, gjthe atyre qe hyn ne forum per te lexuar dicka me vlere, ju kerkoj falje....